Moderne Franse Filosofen

Franse filosofen hebben gedurende de hele twintigste eeuw een groot stempel gedrukt op de Europese en Amerikaanse cultuur. Niet alleen als academische denkers, maar ook als publieke figuren die de journalistiek en literatuur gebruikten om hun inzichten op een toegankelijke manier een brede verspreiding te geven. Jean-Paul Sartre, misschien wel de intellectueel van de 20e eeuw, was daar het bekendste voorbeeld van, maar ook Albert Camus, Raymond Aron, Michel Foucault en de van oorsprong Bulgaarse Tzvetan Todorov wisten de geest van de tijd niet alleen te verwoorden maar ook vorm te geven.

In een reeks van acht Colleges geeft Ger Groot een overzicht van de ontwikkelingen van de Franse filosofie in de afgelopen eeuw.

Inhoud


College 1. Inleiding

H1. De proefschriften van Raymond Aron

H2. De Franse wijsgerige traditie

H3. De eigenzinnige denkers van Franse bodem: Bergson en Bachelard





College 2. Existentialisme

H4. De fenomenologie

H5. Jean-Paul Sartre: Het zijn en het niet

H6. Vrouw bèn je niet...: Simone de Beauvoir





College 3. Heterodoxen

H7. Het absurde leven: Albert Camus

H8. Maurice Merleau-Ponty: gedrag en waarneming

H9. George Bataille en de ontembaarheid van het heterogene





College 4. Structuralisme

H10. De taal als model: Claude Lévi-Strauss

H11. Anti-humanisme

H12. Michel Foucault: de structuur van de macht





College 5. Post-structuralisme, deconstructie en differentiatie

H13. Julia Kristeva: op zoek naar het subject

H14. Jacques Derrida: deconstructie van de metafysica

H15. Tegen het oedipus-complex: Gilles Deleuze en Félix Guattari





College 6. Na mei ‘68

H16. De lotgevallen van het marxisme: Louis Althusser

H17. De nieuwe filosofen: Bernard-Henri Lévy

H18. Hedonisme: Michel Onfray





College 7. De ongemakken van de moderniteit

H19. Het einde van de moderniteit:Jean-François Lyotard en Jean Baudrillard

H20. Emil Cioran: pessimisme als bevrijding

H21. René Girard en de mimetische begeerte





College 8. Neo-humanisme

H22. Een hermeneutiek van het ’ik’: Paul Ricoeur

H23. Emmanuel Lévinas: het gelaat van de ander

H24. Tzvetan Todorov en de nieuwe humanisten